Ziele dziurawca doczekało się kilka dni temu finalnej monografii w Europejskiej Agencji Leków. W monografii podkreślono skuteczność ziela dziurawca w terapii takich chorób jak:
zaburzenia depresyjne (o lekkim i średnim natężeniu)
zaburzenia nerwicowe i związane z nimi zaburzenia snu
objawy gastryczne o lekkim natężeniu
w leczeniu ran i stanów zapalnych skóry (m.in. oparzeń słonecznych).
Preparaty dziurawca indukują aktywność CYP3A4, CYP2B6, CYP2C9, CYP2C19 i mogą wpływać na działanie leków takich jak: antykoagulanty, cyklosporyna, everolimus, syrolimus, takrolimus, fosamprenavir, indinavir i wielu innych. Specjalna ostrożność wskazana jest przy równoczesnym stosowaniu ziela dziurawca z amitryptyliną, alprazolamem, diazepamem, midazolamem, methadonem, simwastatyną,
digoksyną i finasterydem oraz antykoncepcją hormonalną z uwagi na możliwość zmniejszenia stężenia tych leków we krwi.
Działanie leku widzimy po 4 tygodniach od początku stosowania. Ziele dziurawca bardzo dobrze sprawdza się w lekkich zaburzeniach depresyjnych i wycieńczeniu psychicznym u osób, które nie stosują na co dzień jeszcze żadnego leczenia farmakologicznego.
Z racji długich czasów półtrwania substancji aktywnych zawartych w zielu dziurawca naprawdę należy zachować ostrożność przy stosowaniu innych leków:
Hiperycyna (Tmax) 4-12h i (T½) 19-36 h!
Hiperforyna (Tmax) 3-4 h i (T½) 15-63 h!
Hiperforyna bezproblemowo przechodzi przez barierę krew - mózg.